Są takie doświadczenia które zostają zapisane w ciele na długo.

Mimo, że rozum ich nie pamięta albo pamięta tylko skrawki.

Niekiedy wręcz przerażające, z bólem trudnym do zniesienia.

I żeby przetrwać, trzeba przestać czuć.

Tak powstaje trauma.

 

Trauma bardzo często dotyczy dzieci z niepełnosprawnością,

ludzi przewlekle chorych i ich rodzin. Ale nie tylko.

Może pojawić się u każdego a jej przyczyny to m.in.:

– Przemoc w szkole, w miejscu pracy

– udział w wypadku

– nadużycia fizyczne i psychiczne

– bycie świadkiem czyjejś krzywdy czy śmierci

– udział, bezpośredni lub pośredni w wojnie

– bolesne, pełne niepokoju hospitalizacje

 

Pamiętam kilka sytuacji w których życie mojego dziecka było zagrożone.

Gdy z przerażenia trudno było oddychać.

I kilkadziesiąt w których cierpienie było nieznośne. Jak wtedy, w szpitalu z maleńką Jagienką i szukanie igłą żył podczas pobierania krwi. Gdy wszystko trwało… kilkadziesiąt (!) minut.

 

 

Zarówno trudne doświadczenia jak i te na pierwszy rzut oka mniej przerażające, często zostawiają trwały ślad w ciele człowieka.

Jagienka do dziś reaguje płaczem lub stanowczym ?nie! nie mów o tym!!?

na pamięć niektórych szpitalnych sytuacji.

Wspomnienia, które przypominają o bezsilności i powodują autentyczny, silny ból w ciele.

Kiedyś nie wiedziałam, że to już trauma. I że należy się nią zająć.

Trauma może przejawiać się:

Bólami brzucha, sztywnością kręgosłupa.

Problemami ze snem ? koszmarami lub bezsennością.

Paniką.

Ciągłymi myślami o tym, co mnie spotkało.

Izolacją od otoczenia, poczuciem samotności.

Nieuzasadnionym lękiem, depresją.

Zachowaniem autodestrukcyjnym skierowanymi również ku sobie.

Niskim poczuciem własnej wartości, złymi wynikami w nauce.

 

 

JAK WSPOMÓC SIEBIE/DZIECKO PO PRZEŻYCIU TRUDNEGO DOŚWIADCZENIA?

TERAPIA

O możliwości podjęcia terapii traumy dowiedziałam się w Centrum Terapii Cukinia Fundacji Gajusz.

Uważam, że nadal zbyt rzadko mówi się o tym, że istnieją specjaliści ukierunkowani na leczenie traumy. A to podstawowa wiedza w jaką powinni być wyposażeni rodzice dzieci przewlekle chorych. Dzieci od najmłodszych lat narażonych na trudne szpitalne doświadczenia.

 

Terapia traumy może być uwalniająca.

Obniża stres. Pozwala ciału odreagować. Nauczyć się być w chwili obecnej. Nie reagować w sposób wyuczony, automatyczny a elastyczny.

Kieruje siły człowieka KU ŻYCIU.

W pracy z traumą właśnie doświadczenie a nie słowa mają największą moc.

Zadanie terapeuty nie jest łatwe. Bo przy jednoczesnym uchylaniu kawałeczka traumy, by pomóc pacjentowi oswoić się z doświadczeniem, trzeba powrócić do sytuacji w której jest bezpiecznie.

 

METODA TRE (Tension Releasing Exercises)

Metoda prowadzona przez terapeutę mająca na celu rozluźnienie ciała poprzez trzęsienie, rozładowanie napięcia i powrót wszystkich układów człowieka do normalnego, biologicznego stanu.

Podobnie jak u zwierząt walczących o życie czy jak u człowieka, który przeszedł operację ? ciało trzęsie się by później wrócić do normalnego stanu.

 

WSPOMAGAJĄCE ĆWICZENIA ODDECHOWE I OBNIŻAJĄCE STRES

Ćwiczenia wyciszające, medytacyjne, skanowanie ciała. Opcjonalnie z muzyką relaksacyjną.

?Twoje serce jest z Tobą od dawna i cały czas. Pozwoliło Ci przetrwać tak wiele lat. Tu i teraz jesteś bezpieczny/a.?

W spokoju powrócić do ciała. Do tego, co ono czuje. Tu i teraz. Czy jest ok? Jak mi się oddycha? Czy czuję się bezpiecznie?

Przenoszenie uwagi z jednej części ciała na drugą.

Koncentracja na tym, czy dłonie, brzuch, kark, kręgosłup i po kolei inne części ciała są rozluźnione.

Koncentracja na miejscach, w których czuć napięcie i rozluźnienie ich poprzez spokojny oddech.

Stosowanie oddechu koherentnego

ćwiczenie które polega na głębokim i spokojnym oddychaniu: 5-6 oddechów na minutę

 

A ponadto:

Budowanie zasobów miłych doświadczeń.

Tych z rodziną, z przyjaciółmi.

Otaczanie dziecka opieką poprzez miłe gesty. Jak choćby pogładzenie włosów.

Wspólne zauważanie, jak wiele wokół jest troski i życzliwości.

 

Jesteś bezpieczny/a. Wszystko jest dobrze.