Życie to celebrowanie chwil
ŻYCIE TO CELEBROWANIE PIĘKNYCH CHWIL.
A WSPOMNIEŃ NIE DA SIĘ POWTÓRZYĆ
Co pamiętasz z przeszłości?
Spojrzenie w oczy, miejsce, fragment rozmowy, emocje.
Maleńkie wspomnienia.
Zwyczajne chwile.
Minuty, które składają się na jakość życia
Są takie dni, w których warto postawić na relacje.
Celebrować wspólny czas. Docenić moment, zadbać o wspomnienia.
Nawet gdy moja sytuacja jest trudniejsza od innych, bo:
dużo pracuję, mam dziecko wymagające specjalnego zaangażowania, nasze dotychczasowe kontakty nie były najlepsze?
Spędzić choć odrobinę czasu, w którym każdy ma swój udział.
Czego chcę w najbliższym czasie dla siebie i najbliższych?
Jak zapamiętam tegoroczny świąteczny czas?
Jak będą go wspominać moi bliscy? Moje dziecko?
?Zostaw!?, ?nie teraz?, ?nie mam czasu??
Zawsze warto:
Ustalić dobry plan, zapisać rzeczy, które chcę zrobić.
Wybrać priorytety.
Wykreślić to co zbędne i co mogę odpuścić
Zobaczyć, w czym najbliżsi/dziecko mogą pomóc, jak chcieliby spędzić czas.
Wyzbyć się oczekiwań, że wszystko będzie łatwe.
Zaplanować wspólną aktywność, gdy mamy względnie najwięcej czasu.
Docenić moment i uczynić go wyjątkowym.
Dziś jestem wdzięczna, że Jagienka będąc w szpitalu na długim i traumatycznym leczeniu tak dobrze wspomina nasze święta, jajka, które podrzucili bliscy i które mogła ozdobić świetlicowymi flamastrami. Żywe kwiaty, które ułożyła w słoiczku i które wniosły wiosnę do smutnych pomieszczeń, wspólnie obejrzany film i chwile spędzone z buzią wystawioną do słońca. To nic, że przed szpitalem.
Choć nikt nie wiedział, czy jutro stan zdrowia gwałtownie się nie pogorszy, to ?dzisiaj? było na tyle dobrze i stabilnie by doświadczać, cieszyć się, wspólnie działać.
Pozostały dobre wspomnienia. Które dają moc.
Wiarę, że tak wiele zależy od nas samych, niezależnie od okoliczności.
Dom ? miejsce, w którym nabywamy siły, mocy, umiejętności.
Do którego wracamy pamięcią.
Nawet, gdy tym domem jesteś tylko (AŻ!) Ty i mały człowiek.
I gdy czasem przyciągniesz do niego innych ludzi by dom był jeszcze piękniejszy.
Każde dziecko chce być częścią wspólnoty.
Spędzać czas, w którym ma swój udział.
Wspólnie planować, działać.
Wnosić do rodziny, do swojego małego społeczeństwa wartość.
Dla budowania wiary i pewności siebie, samodzielności.
Poczucia sprawczości i przynależności.
Fundamentu bycia szczęśliwym dorosłym.
ŻYCIE TO CELEBROWANIE PIĘKNYCH CHWIL.
A WSPOMNIEŃ NIE DA SIĘ POWTÓRZYĆ
Można zacząć od wyrozumiałości w stosunku do siebie. Od akceptacji gorszego dnia. Bo gorsze dni są.. ludzkie. Złym nastawieniem, pretensjami i narzekaniem nie odbierać sobie resztek sił.
Wykrzesać choć odrobinę czasu. Może na odpoczynek, może choć na parę minut z kubkiem herbaty.
Dać sobie uwagę, posłuchać myśli. Przyjąć te złe i smutne, bez oceniania.
A może wykrzesać czas na marzenia. By w sercu zrobiło się ciepło.
Dostrzec najprostsze rzeczy, z których mogę się cieszyć.
Wygodne łóżko, słońce, to że oddycham ja, oddycha moje dziecko.
?Wdzięczne serce jest magnesem, które przyciąga cuda? A. Maciąg
Zadbać o Siebie ... Małymi kroczkami
Dla kogo? Dla dziecka? Dla innych?
To, że dla dziecka było pierwszym i jedynym argumentem, który kiedyś mnie przekonał.
Dziś wiem, że warto też dla Siebie.
Że miłość, docenienie mogą płynąć ze mnie.
Gdy staram się działać najlepiej jak potrafię, w zgodzie ze sobą.
Gdy nie chcę już być kimś innym, jestem autentyczna.
Czy jest ktoś obok czy też nikogo nie ma.
Już nie czekam na wdzięczność i oklaski.
Nie analizuję, jak inni na mnie spojrzą. I czy w ogóle spojrzą.
A jak spojrzą i dadzą słowa wsparcia? szczerze się ucieszę. I jeszcze bardziej docenię.
Bo miłość jest we mnie.
To, co mam w sobie, w swoim sercu.. będę w stanie dać innym, dać ukochanemu dziecku.
Jeśli sam/a zaopiekuję się sobą, w dłuższej perspektywie będę mógł/a zaopiekować się kimś innym.
Jeśli sam/a zrozumiem siebie, własne potrzeby będę umiał/a prawdziwie rozumieć potrzeby ludzi.
Jeśli znajdę czas, by posłuchać siebie, bez oceniania, będę umiał/a prawdziwie słuchać innych. Będę dobrym rozmówcą.
A ?Prawdziwa rozmowa to miłość bliźniego? /F. Karzełek/ Czy to nie pięknie?
Jeśli będę umiał/a kochać siebie, ze wszystkimi zaletami i wadami, z wyrozumiałością,
pokocham też niedoskonały świat.
Podług ponadczasowych słów: ?Kochaj bliźniego swego JAK SIEBIE SAMEGO?
P.S. Za spontaniczne zdjęcie dziękuję Małgosi Bajur - wspaniałej mamie Oliwierka
I tak będzie skazane na innych.
Jeśli dorosłość będzie mu dana...
Wiem, jak łatwo dopuścić takie myślenie. Zwłaszcza, gdy dziecko wymaga pomocy hospicjum.
I jak trudno być bierną, gdy dziecko samo próbuje. Z bólem kręgosłupa, problemami z oddechem.
Są różne niepełnosprawności i różne ograniczenia. Ale…
KAŻDY CZŁOWIEK chce być częścią wspólnoty.
Chce mieć plany, wyzwania. Radość i satysfakcję z autonomii lub jej skrawka .
Cieszyć się sukcesami.
Nawet jeśli to drobiazg jak złożenie drobnej odzieży czy posypanie ciasta cukrem pudrem.
Każdy chce czuć się ważny. Planować i czekać na realizację tych planów.
Nie tylko brać ale też dawać.
Nikt nie zna dziecka tak jak rodzic.
Gdy spojrzymy z lekkim dystansem, wiemy doskonale, gdzie można przesunąć granice samodzielności.
Warto o niej rozmawiać. Nawet jeśli kontakt w chorobie nie jest łatwy.
W szczerości, bliskości.
Wyznaczać listę zadań a wśród nich priorytety. Podzielić obowiązki.
Dla każdego/ej z nas bolesny jest w życiu brak działania.
A w konsekwencji brak wiary w siebie, brak świadomości słabych i mocnych stron.
Brak poczucia własnej wartości. Czy tego chcę dla swojego dziecka?
Tak duże są radość i satysfakcja z podjętego działania.
Nawet gdy nie będzie zrealizowane w 100 %.
Poczucie spójności z innymi dziećmi gdy okazuje się, że „ja też miałam/em coś do powiedzenia”.
A z biegiem czasu to autentyczna pomoc.
Gdy dziecko potrafi ogarnąć swoją najbliższą przestrzeń, gdy samodzielnie umyje zęby, ciało.
I ma wpływ na tworzenie własnej, autonomicznej przestrzeni.
Najpierw w bezpiecznym zakątku własnego domu.
Często rodzic musi zacząć od Siebie. Odnaleźć sens, pokonać poczucie niemocy, depresję.
By później razem z dzieckiem popłynąć we wspólnych działaniach i planach.
I poczuć matczyne/ojcowskie spełnienie.
Bądź z nami
Poznaj nas i dołącz do naszych znajomych. Bądź z nami w ważnych wydarzeniach i w celebrowaniu codzienności.